अमूर्त

आपलं नातं ......जगावेगळ .....शब्दापलीकडल.....

मी न मागण्याच ......

आणि तरीही तू  देण्याच .......

कधी एकांतात , निशब्द .....शांतता ऐकू येते .....

मला माहितीये .....ती तुझीच चाहूल असते .....

कधी वाऱ्याची  झुळूक स्पर्शून जाते ......

तीही तुझीच आश्वासक मिठी ......

काही लिहिते कधी .....जणू तुझ्याशीच बोलते .....

आणि तुझी उत्तरे .....

सापडतात मला ठायी ठायी ....

कधी एखाद्या पुस्तकात -

तर कधी त्या मूर्ख ठोकळ्यांवरील एखाद्या संवादात -

गुळगुळीत पानांच्या निरर्थक लेखातील एखाद्याच समर्पक वाक्यात -

प्रश्नाच्या आधी उत्तर ....असही होत कधी .......

पण तरीही , साशंक  , वेड मन .....

तुला ऐकू जात नाहीये - अशा विचाराने कासावीस होतं.....

धाय मोकलु लागत.....

मग कळत...इथेच आहेस तू .....माझ्या भोवती ......

पण माझ्या मनाची कवाडं बंद झालीत ......या अनाठायी भीतीपोटी.....

पुन्हा दीर्घ श्वास घेऊन....डोळे मिटून .....

आणि मनाची दारं उघडून ....

तुला शोधते ......

आणि तू खरच तिथेच असतोस , भेटतोस.....

कायमच ......